တေန႔႐ုံးမွာထိုင္ေနတုန္း က်ေနာ့မန္ေနဂ်ာနယူးဇီလန္သား က်ေနာ့္ကိုလာစကားေျပာပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္ႏိုင္မလားလာေမးတာပါ။ အခုလက္ရွိ႐ုံးရဲ႕ ေနရာထိုင္ခင္းအေနအထား၊ ေနာက္ေရာက္လာမယ့္လူအသစ္ေတြနဲ႔ crowed ျဖစ္ေတာ့မွာမို႔လို႔ သူစိတ္ခ်ရတဲ့လူေတြကို အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္ႏိုင္မလားေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ “ဟား လုပ္မွာေပါ့၊” ဒါမ်ိဳးေစာင့္ေနတာၾကာၿပီေလ။ ၿပီးေတာ့က်ေနာ့္အလုပ္ကလည္း လက္ရွိမွာကို ႐ုံးသြားရင္ေတာင္ လူကရန္ကုန္မွာထိုင္ေနတာကလြဲလို႔ အလုပ္ကဟိုးပစိဖိတ္သမုဒၵရာအလယ္ေခါင္က ကြၽန္းေလးေတြက system ေတြကို remote နဲ႔လွမ္းလုပ္ေပးေနရတာပါ။ လူကိုယ္တိုင္လည္း အဲ့ဒီေနရာေတြကို တခါမွမေရာက္ဖူးပါဘူး။ အင္တာနက္ရွိရင္ ၂၄နာရီမေ႐ြးအလုပ္လုပ္လို႔ရတယ္ေပါ့ေလ။
အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္လိုေရွး႐ိုးစြဲတိုင္းျပည္တစ္ခုအသာထားလို႔ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြမွာေတာင္ အျငင္းပြားေနၾကတုန္းပါ။ တခ်ိဳ႕ကလည္းေကာင္းတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္းမေကာင္းဘူးေပါ့ေလ။ တကယ္ေတာ့ တခ်ိဳ႕ေသာလူကိုယ္တိုင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာထိုင္ၿပီးလုပ္မွ၊ Human-communation လိုအပ္တဲ့အလုပ္ေတြကလြဲၿပီး work-from-home ဆိုတာႀကိဳဆိုရမယ့္အခ်က္တစ္ခုပါ။ အထူးသျဖင့္ အိုင္တီနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အလုပ္အကိုင္မ်ိဳးေတြ၊ ဘာသာျပန္အလုပ္မ်ိဳးတို႔၊ ဒီဇိုင္နာတို႔လိုမ်ိဳး သိပ္စကားမ်ားမ်ားမေျပာရတဲ့အလုပ္မ်ိဳးေတြေပါ့။ အေရာင္းစာေရးလို၊ ေလယာဥ္မယ္လိုမ်ိဳး။ Office Admin လိုအလုပ္မ်ိဳးက် အိမ္ကလုပ္ခ်င္လို႔ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။
အခုရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ လူၾကပ္ကားၾကပ္ျပႆနာကို နည္းလမ္းေပါင္းစုံနဲ႔စဥ္းစားေနၾကတယ္။ လမ္းေတြခ်ဲ႕တာ၊ မိုးပ်ံတံတားေတြေဆာက္တာ၊ ကားပါကင္ေတြေဆာက္တာ စသည္ျဖင့္ ပုံမွန္ conventional သမ႐ိုးက်လုပ္ကိုလုပ္ရမယ့္နည္းလမ္းေတြနဲ႔ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒီျပင္တျခား unconventional နည္းလမ္းေတြေကာ မရွိဘူးလား။ လမ္းေပၚကားေတြထြက္လာတာနည္းေအာင္လုပ္လို႔မရဘူးလား။ နည္းလမ္းတစ္ခုကေတာ့ အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္ျခင္းပါပဲ။ အိမ္ကေနလုပ္လို႔ရတဲ့ အလုပ္ေတြမ်ားမ်ားေပၚလာရင္ ယာဥ္ေက်ာၾကပ္တဲ့ကိစၥကို ရာခိုင္ႏႈန္းတစ္ခုေလာက္အထိေတာ့ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္လိမ့္ပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္တခုကရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကလူအမ်ားစုေတြရဲ႕ အဓိကျပႆနာတစ္ခုက မိမိတို႔ရဲ႕အခ်ိန္အမ်ားစုကို ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ အလဟႆျပဳန္းတီးေနၾကရတာပါပဲ။ အိမ္ကေနလုပ္လို႔ရရင္ အလုပ္ရွိတဲ့ေနရာကို တတန္တကသြားစရာမလိုတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ကုန္သက္သာမယ္။ မိသားစုကိုလည္း အခ်ိန္ပိုေပးႏိုင္လာလိမ့္မယ္။ တျခားမိမိဝါသနာပါရာ၊ ေလ့လာစရာတခုခုကို အခ်ိန္ေပးလာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အိမ္ကအလုပ္လုပ္ျခင္းဆိုတဲ့ သေဘာသဘာဝကိုက အလုပ္ၿပီးရင္ၿပီးစတမ္း (Job done) ကိုပဲၾကည့္တာဆိုေတာ့ လက္ရွိတေန႔စာအလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ ၿပီးပါၿပီ။ က်န္တာမိမိကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီ။ ႐ုံးမွာလိုအလုပ္ၿပီးရင္ေတာင္ ႐ုံးမဆင္းမခ်င္းအလုပ္လုပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္စရာမလိုေတာ့ဘူးေလ။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ကိုရီးယားကားပဲၾကည့္ၾကည့္၊ စာပဲက်က္က်က္၊ ဟင္းပဲခ်က္စားစား၊ တျခားအပိုဝင္ေငြရေအာင္ site project ေတြပဲလုပ္လုပ္ ကိုယ့္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူမရွိဘူးဆိုတဲ့အသိက ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတယ္။
ေနာက္တခုက အိမ္မွာေနတဲ့အတြက္ ႐ုံးတြင္းဖိအားနည္းတယ္။ ဖိအားနည္းေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနရေပမဲ့ အလုပ္လုပ္ေနတယ္လို႔ကိုယ့္ဘာသာမထင္တဲ့အတြက္ Productivity ပိုထြက္လာတယ္။ အလုပ္ျမန္ျမန္တြင္တယ္။ တေနကုန္လုပ္ဆိုလဲ လုပ္ေနႏိုင္တယ္။
ဘယ္အရာမဆို အဆိုးနဲ႔အေကာင္းက ဒြန္တြဲေနတာပါပဲ။ အေကာင္းမ်ားရင္ ဒီအလုပ္ကေကာင္းတယ္ေျပာၾကၿပီး အဆိုးမ်ားရင္ဒီအလုပ္ကမေကာင္းဘူးေပါ့။ ေျပာခဲ့ၿပီးတဲ့အရာေတြကေတာ့ အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္ျခင္းရဲ႕ေကာင္းကြက္တခ်ိဳ႕ေပါ့ေလ။ ဆိုးကြက္တခုကေတာ့ အလုပ္ကိုအိမ္မွာယူလုပ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္နဲ႔အလုပ္ခ်ိန္နဲ႔ၾကားမွာ မ်ဥ္းကေဝဝါးသြားပါတယ္။ ညေနငါးနာရီအလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ ႐ုံးကအလုပ္႐ုံးမွာထားခဲ့လို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ေရွ႕မွာေျပာခဲ့သလို ႐ုံးတြင္းဖိအားမရွိတဲ့အတြက္ အလုပ္ကိုလုပ္မွန္းမသိလုပ္ရင္း မိမိကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြပါ ေပးမိရက္သားျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ လူအမ်ားနဲ႔ေတြ႕ႀကဳံဆက္ဆံရတဲ့ human-interaction နည္းသြားတာပါပဲ။ ခုေခတ္မွာ Video conferencing ေတြ၊ Skype ေတြကေန real-timeဆက္သြယ္လို႔ရတယ္ဆိုေပမဲ့ လူကိုယ္တိုင္ထိေတြ႕ဆက္ဆံရတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံ၊ လူကိုယ္တိုင္ရွင္းျပလိုက္လို႔ရသြားတဲ့ နားလည္မႈမ်ိဳးကိုေတာ့ ေတာ္႐ုံမမွီပါဘူး။ ဆိုေတာ့တစ္ေယာက္တည္းေနတာၾကာသြားၿပီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနည္းသြားတတ္တယ္။
ခုေျပာခဲ့တာေတြကေတာ့ အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္ျခင္းအေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အေကာင္းအဆိုးေတြပါပဲ။ ေနာက္တစ္ပိုင္းမွ အိမ္ကေနအလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ထားရမယ့္ professional ပုံစံနဲ႔ အထိေရာက္ဆုံးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာေရးပါဦးမယ္။